Met voorzichtige voetstappen liep Fellin over een dun paar je heen, een rietenmand met wat zooi tussen haar vingers geklemd. Nou ja, zooi? Allerlei dunne velletjes papier, potloden, allerlei tekenspullen die ze recent gebruikt had. Nu begon de zon echter langzaam onder te gaan en moest ze zeker weten terug naar de boerderij. Ze hield echter weifelend halt toen iemand haar tegemoet kwam op het dunne paadje. Beschermend hield ze haar mand iets achter zich
