Onderwerp: This is what I love the most zo nov 18, 2012 6:44 am
Nyxerinn // 17 Years // District 10 // Single // Healthy
Bij het laatste stukje richting de paardenstallen versnelde ze automatisch haar pas. Het grind onder haar voeten omhoog schoppend met haar zwarte laarzen. Wanneer het om hun paarden ging, was Nyx altijd wel op te porren voor wat klusjes. Misschien niet waarmee iedereen haar direct associeerde, iemand met haar karakter was niet altijd de persoon die goed met dieren op kon schieten. Haar lichtblauwe ogen schoten automatisch naar haar favoriete paard, Solen. De blue roan hengst stak zijn neusje naar haar uit. Zacht streelde ze zijn hoofd, waarna ze naar de andere twee keek. Vouh en Avani werden ook aangehaald, waarna ze een hoofdstel, een simpel zadel en wat poets spullen pakte. Na al het stof uit Solen's vacht te hebben verwijderd zadelde ze hem op. Eenmaal zeker dat alles goed zat, stak ze haar voet in de stijgbeugel en hees zichzelf op de hengst. Een klein glimlachje verscheen op haar lippen, terwijl ze in draf het erf af reed. Dat was het voordeel van District 10, er was hier veel natuur, veel mogelijkheid om te rijden. Nyxerinn spoorde haar paard aan tot een gallop richting de bossen.
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 6:59 am
Hij liet zijn vingers door de vacht van de zwarte hond glijden en keek met een glimlach naar zijn geliefde huisdier Avanchi. Een zwarte labrador x rottweiler kruising die hij al vanaf dat deze pup was trainde en er plezier mee had. De hond was gewoon in een top conditie, en samen renden, trainden en deden ze veel. Hij hield van zijn hond. Hij stond op en greep een stok vast. "Apporteren, dat moet jou wel lukken toch, Avanchi?" Grinnikte hij zachtjes. De hond blafte en zijn staart schoot heen en weer. Hij gooide zijn stok ver door de lucht heen en keek toe hoe de hond erachter aan ging. De zwarte hond kwam met de stok tussen zijn tanden terug en hij liet hem meteen los toen Taylor hem vastgreep. "Brave hond" Grinnikte hij zachtjes, terwijl hij verder ging met het apporteren met de hond. Niet eens merkend dat hij zijn stok dicht bij een ruiter en haar paard gooide.
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 7:07 am
Nyxerinn // 17 Years // District 10 // Single // Healthy
Langzaam aan begon het gebied meer op dat van een bos te lijken. Ondertussen had ze Solen laten overgaan in een snelle draf, om zijn energie te sparen voor haar bestemming. Het was heerlijk om door de bossen en velden te razen. Haar in de wind, dicht tegen je paard aan om meer snelheid te maken. Als er iemand was die ze door en door vertrouwde, dan was het Solen wel. Ze had hem al vanaf dat hij een veulen was. Een van de prachtigste dekhengsten had toen een van hun merries gedekt. Daar was hij uit voortgekomen en haar ouders hadden hem aan haar gegeven. Hun laatste geschenk aan haar. Het paard draaide wat met zijn oortjes en al snel werd duidelijk waarom. Vlak naast haar viel een stok neer, waarna er een hond langs schoot, het hout opraapte en terug holde. Gezien de hengst zo goed getraind was gaf hij geen kick, maar Nyxerinn was alsnog nieuwsgierig naar de eigenaar. Rustig stapte ze in de richting waar de hond was heen gerend. Al snel kwam er een jongen in zicht. Met een vriendelijke glimlach op haar gelaat stak ze haar hand even omhoog als begroeting. 'Hey daar.' (natuurlijk ^^)
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 7:13 am
Zijn hond bleef stilstaan en keek met een schuine blik naar een paard dat in zich kwam. Hij keek nieuwsgierig op naar de ruiter van het paard. 'Hey daar.' Zei ze als begroeting. "Hallo." Glimlacht hij vriendelijk terug waarna hij zijn hond bij zich riep en die meteen naast hem ging zitten. Zijn blik viel op het paard waar de dame op zat. Het was een mooi paard, prachtig zelfs. "Mooi paard." Zei hij, duidelijk onder de indruk.
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 7:43 am
Hij groette haar vriendelijk terug, waarna ze haar paard stilhield op enkele meters afstand. Bij het compliment over haar paard schoot er een glimlach op haar lippen. 'Bedankt. Hij is mijn alles. Jouw hond ziet er ook goed uit' zei ze eerlijk, waarna ze haar handen van de teugels haalde en haar been over de rug van de hengst heen zwaaide. Met een zachte plof sprong ze op de grond, haar laarzen direct stevig op de bosgrond. 'Ik ben Nyxerinn' zei ze vriendelijk, terwijl ze zich naar hem toe draaide terwijl ze ondertussen de teugels weer in haar handen nam.
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 10:13 am
Hij bekeek het mooie paard nogmaals. Dieren waren altijd al zijn ding geweest, daarom vielen zijn ogen meteen op zo'n wezen. 'Bedankt. Hij is mijn alles. Jouw hond ziet er ook goed uit' Hij knikte zachtjes. "Bedankt." Mompelde hij, terwijl zijn hand nog even over de zwarte hond heen gleed waarna deze op de grond naast zijn voeten ging liggen. 'Ik ben Nyxerinn' "Taylor." Stelde hij zichzelf voor direct nadat het meisje haarzelf voor had gesteld. "District tien is prachtig, niet?" Glimlachte hij vriendelijk, terwijl hij het stukje bos om zich heen kort bekeek.
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 10:19 am
Haar blik bleef even op de hond naast hem hangen, voor ze weer naar de jongen keek. Ook hij stelde zich voor, waarna ze een knikje gaf. Weer iemand ontmoet, een naam om te onthouden. Gelukkig had ze daar nooit moeite mee gehad. Toen hij weer sprak en over het district begon, knikte ze nogmaals. 'Zeker, met alle natuur hier, hebben we het toch een beetje getroffen. Ik wil niet eens weten hoe het er in enkele andere districten uit ziet' sprak ze rustig. 'Waar woon jij eigenlijk?' vroeg ze na een korte pauze. Vanwege de boerderijen kon je redelijk afgezonderd leven hier, vandaar dat niet iedereen elkaar kende.
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 7:55 pm
Hij was hier wel vaker te vinden, in dit prachtige bos. Het was hier adembenemend, daarom vond je hem wel vaker in plaatsen zoals deze. 'Waar woon jij eigenlijk?' Was haar vraag. "Een eindje verderop, wanneer je die kant oploopt zie je het zo. Is best wel een groot landschap, vind ik zelf." Glimlachte hij. "En jij?"
Onderwerp: Re: This is what I love the most zo nov 18, 2012 11:03 pm
Nyxerinn keek even de kant uit die hij aangaf. Als het goed was, was ze wel eens langs die boerderij gereden, maar de bewoners had ze nooit ontmoet. Hij stelde haar dezelfde vraag. 'Ik woon een eindje die kant op,' ze wees met haar vinger in de andere richting 'Mijn zus en ik hebben samen een boerderij' maakte ze haar zin rustig af.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 7:51 am
'Ik woon een eindje die kant op,' Zijn blik gleed naar de kant waar ze op wees. Hij herkende die boerderij ergens van, had hij daar niet dat ene meisje ontmoet? 'Mijn zus en ik hebben samen een boerderij' Dus hij had nu beide zussen ontmoet, in vrijwel korte tijd. Dat gebeurde niet vaak. "Ik woon sinds kort alleen, mijn familie heeft me zeg maar beschuldigt van de dood van mijn broer. Ik weet niet of ze me er echt van beschuldigen, of dat ze gewoon íemand de schuld moeten geven." Hij haalde stilletjes zijn schouders op en beet even op zijn lippen.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 7:58 am
Eens hij begon uit te leggen waarom hij alleen woonde, schoten haar ogen ietsjes wijder open. Dat was nog eens een heftige beschuldiging. Hoe konden ouders zoiets tegen hun eigen kind zeggen? Die van haar waren overleden, vandaar dat ze alleen woonde met haar zusje. Naar haar mening was dat nog beter dan zijn situatie. 'Dat is.. een heftige beschuldiging..' sprak ze, wat zachter als eerst. Meer kon ze er niet over zeggen, ze wilde hem niet meteen in een diep gesprek trekken.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 8:07 am
'Dat is.. een heftige beschuldiging..' Hij knikte zachtjes. "Ach, het maakt niets uit, eigenlijk. Dan hoef ik me geen zorgen te maken dat iemand waar ik enorm aan gehecht ben gekozen word voor die brute Spelen. Want nu sta ik er alleen voor, dat is enigszins toch een goed gevoel." Hij zette een zwakke glimlach op om zijn pijn vanbinnen te verbergen.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 8:15 am
Nyxerinn vernauwde haar ogen wat, terwijl ze hem aankeek. 'Je spreekt jezelf tegen, weet je dat? Je staat er inderdaad alleen voor, maar dat is precies waarom je anders zorgen over zou hebben. In feite is dat al verloren.' Ze keek even naar de grond, voor ze haar lichtblauwe ogen weer op hem richtte. 'Heb je misschien zin om een keer langs te komen op onze boerderij? Wie weet kunnen onze honden met elkaar opschieten.' Alles om de sfeer wat lichter te krijgen.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 8:40 am
'Je spreekt jezelf tegen, weet je dat? Je staat er inderdaad alleen voor, maar dat is precies waarom je anders zorgen over zou hebben. In feite is dat al verloren.' Kort slikte hij, terwijl hij zijn ogen van haar weg richtten. "Ik denk het." Zei hij zacht. 'Heb je misschien zin om een keer langs te komen op onze boerderij? Wie weet kunnen onze honden met elkaar opschieten.' Hij keek weer terug in haar lichtblauwe ogen. "Tuurlijk, dat zou ik leuk vinden." Hij keek naar zijn hond Avanchi. Zijn hond kon eigenlijk wel overweg met veel honden, dus het zou vast geen probleem zijn.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 8:45 am
Goedzo Nyx, weg van die zware onderwerpen. Toen hij haar vertelde dat hij het wel leuk vond om eens langs te vonden schoot de glimlach terug op haar lippen. 'Oke dan, gezellig!' zei ze vriendelijk. Plots schoot haar nog iets te binnen. 'Kun je eigenlijk paardrijden?' Haar zusje wilde niets met de paarden te maken hebben, dus vaak reed ze alleen, maar als hij het kon, konden ze misschien samen een ritje maken wanneer hij langs kwam.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 8:56 am
Gelukkig hadden ze het onderwerp, dat hem verschrikkelijk zwaar lag, al snel weggeduwd en waren ze verder gegaan met een leuker onderwerp. Nyxerrin vroeg hem of hij kon paardrijden. "En of ik dat kan, Ik doe het al sinds mijn.. achtste volgens mij." Glimlachte hij vrolijk. "Ik heb zelf thuis ook een paar paarden staan, Zullen we ooit eens samen rijden?" Besloot hij uiteindelijk maar te vragen.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 9:02 am
Ze fleurde compleet op van zijn antwoord. Eindelijk iemand die ook haar interesse in paarden deelde. Dit ging nog leuk worden. 'Dat lijkt me geweldig! Mijn zusje is namelijk niet zo dol op de paarden en dus rij ik meestal in m'n uppie. Dus het lijkt me heel leuk om een keer samen te gaan rijden.' Het kwam er allemaal enthousiast uit. Ze was geen persoon om maar thuis te zitten en zich af te zonderen van mensen. Met anderen dingen doen was nog altijd wat ze het liefste deed. Een perfecte kans dus, om een nieuwe vriend te maken.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 9:40 am
Eindelijk ook iemand die iets met paarden had en ervaring heeft in het berijden van paarden. Soms waren er toch echt wel mensen die er geen verstand van hadden en het gewoon helemaal verkeerd deden. "Ik neem soms mijn honden, zo af en toe, mee. Dan kijk ik hoe ze rondrennen en plezier hebben terwijl ik over de weilanden galoppeer. Ik heb al best wel lang geen ervaren paardrijder gezien, ze worden hier steeds schaarser."
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 9:45 am
Nyxerinn luisterde vrolijk naar wat hij zei en knikte even. Ze nam zelf haar hond ook wel eens mee. Die was ook dol op rennen en zowel paarden als hond waren goed opgevoed, die hadden geen problemen met elkaar. Het laatste wat hij zei was waar. Vreemd toch eigenlijk, het was de snelste manier van reizen hier en daarbij waren het prachtbeesten. 'Daar heb je gelijk in. Ik snap het niet, zelfs al ben je er niet gek op, paarden kunnen zo veel, men zou er veel aan winnen er een aantal te houden. Hoewel het natuurlijk ook geld kost.. niet iedereen heeft genoeg denk ik zo' antwoordde ze.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 10:09 am
Knikkend luisterde hij naar wat Nyxerinn te zeggen had. Wat ze zei was wel waar, paarden van een goede kwaliteit waren duur en vaak waren de mooiste dieren het moeilijkst te vinden. Toch had hij er een paar, zoals zijn geliefde Eclipse en Mirella. Beide twee wonder paardjes voor hem. "Daar heb je wel gelijk in. Paarden zijn duur, ook al heb ik de mijne niet echt 'gekocht'." Klonk zijn stem na een tijdje. "Althans, eentje heb ik als veulen gevonden, gewoon een wonder bij wonder dat ze zo sterk is geworden. En de ander.. ik zou niet meer weten hoe die bij mij is gekomen."
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 10:17 am
Nyx luisterde vol aandacht naar wat hij vertelde over zijn paarden. Het maakte niet uit hoe ze eruit zagen of wat voor ras, ze hield van ieder paard. 'Oh dat is inderdaad een wonder. Mooi dat ie zo goed terecht is gekomen dan. Solen is door mijn ouders gefokt met een van onze vroegere merries en een prachtige dekhengst. Geen idee hoe ze het ooit hebben kunnen betalen, maar eens hij geboren was gaven ze hem aan mij. Vandaar dat hij zo veel voor me betekent' vertelde ze hem kalm. Er lagen zo veel emoties onder, maar die waren diep verborgen. Geen reden om daar nu aan toe te geven.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 10:21 am
Taylor bekeek het paard waar het meisje over begon te praten nogmaals. Het was een prachtig paard, een bleu roan met blauwe ogen. Althans, zo zag hij het vanuit dit oogpunt. Hij kon zich makkelijk hebben vergist. "Solen.. mooie naam. Ik merkte meteen dat hij zeker gefokt was door zo'n prachtige dekhengst. Je kunt er trots op zijn, echt." Zijn ogen gleden over het prachtige paard. Hij was dan ook trots op zijn eigen paard. Vooral op zijn grijs witte merrie Mirella. Ze was gewoon zo'n schat.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 10:32 am
Haar blik gleed ook even richting het paard dat ze nog altijd bij de teugels hield. Hij was een plaatje. Opnieuw kreeg Solen complimentjes. 'Nogmaals bedankt. Ik kan niet wachten om jouw paarden ook eens te zien.' Die waren vast ook erg mooi, want mensen die veel om hun dieren gaven hadden vaak ook de mooiste dieren die je maar kon vinden. Alleen al het feit dat ze goed verzorgd werden speelde een grote rol.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 10:37 am
"Geen dank." Antwoordde hij meteen nadat Nyxerinn gesproken had. Zijn ogen gleden naar zijn hond Avanchi, die nog steeds kalm naast hem lag en zo af en toe opkeek naar bepaalde geluidjes. "Vrij." Fluisterde hij waarna de hond opstond en verdween. Hij grinnikte zachtjes en keek het dier, althans de bewegingen in de struiken, na. "Kan nooit stil zitten, die hond." Glimlachte hij waarna hij zijn blik weer op Nixerinn wendde. "Heb je nog meer hobby's, behalve paardrijden?" Hij moest het gesprek natuurlijk gaande houden, en vragen stellen kon hij hierbij niet snel ontwijken.
Onderwerp: Re: This is what I love the most ma nov 19, 2012 10:48 am
Ze glimlachte toen hij zijn hond vrij rond liet lopen. Het dier stoof meteen weg zodra hij de kans had, dat kende ze ook wel van haar eigen hond. Om de korte stilte te vullen, vroeg hij haar naar haar hobbies. Ze dacht even kort na voor ze antwoordde. 'Werken met mijn hond vind ik ook leuk, daarnaast boogschieten, rondhangen met vrienden en uhm ik hou ook wel van een beetje freerunnen. En jouw hobbies?'
